![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/240432376.jpg)
Het Oude Egypte was een beschaving die rond 3300 v.Chr. is ontstaan langs de Nijl. Deze beschaving ging pas ten onder in 332 v.Chr., na de verovering van Egypte door Alexander de Grote.
De essentiële factor in het overleven van de beschaving was de irrigatie van een landbouwgebied rond de Nijl.
Hoe gestructureerd deze maatschappij was, wordt duidelijk door de tempels, mastaba's en piramides die deze grootse beschaving naliet.
De essentiële factor in het overleven van de beschaving was de irrigatie van een landbouwgebied rond de Nijl.
Hoe gestructureerd deze maatschappij was, wordt duidelijk door de tempels, mastaba's en piramides die deze grootse beschaving naliet.
De vereniging van Opper en Neder Egypte
Nadat de Beneden-Egyptische prinses Neith-hotep huwde met de Boven-Egyptische veldheer-koning Narmer was hun zoon, Menes, de eerste heerser van het verenigde Egypte.
De piramides van Gizeh (dichtbij Caïro), die in de vierde dynastie werden gebouwd, getuigen van de macht van de faraonische staat en ideologie.
De Grote Piramide van Gizeh, het graf van farao Chufu (die ook onder de Griekse naam Cheops bekendstaat), is het enige overgebleven monument van de zeven wereldwonderen uit de antieke wereld.
Nadat de Beneden-Egyptische prinses Neith-hotep huwde met de Boven-Egyptische veldheer-koning Narmer was hun zoon, Menes, de eerste heerser van het verenigde Egypte.
De piramides van Gizeh (dichtbij Caïro), die in de vierde dynastie werden gebouwd, getuigen van de macht van de faraonische staat en ideologie.
De Grote Piramide van Gizeh, het graf van farao Chufu (die ook onder de Griekse naam Cheops bekendstaat), is het enige overgebleven monument van de zeven wereldwonderen uit de antieke wereld.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/601218561.png)
Kaart van het Oude Egypte met alle grote steden en plaatsen uit de Dynastie periode, circa 3150 v.C tot 30 v.C.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/826177139.jpg)
Het Narmerpalet herdenkt de vereniging van Opper- en Neder-Egypte onder één heerser, Narmer
Verschillende rijken
Het Oude Rijk
Het Oude Rijk is een van de tijdsperiodes waarin de geschiedenis van het Oude Egypte wordt onderverdeeld. Ze begint rond 2639 v.Chr. en eindigt rond 2216 v.Chr. en bestrijkt daarmee de periodes van de 4e, 5e en 6e Dynastie van Egypte. De meeste Egyptologen plaatsen het begin van het Oude Rijk bij de 4e Dynastie, hoewel enkelen denken dat het Oude Rijk al bij de 3e Dynastie begon.
Het Oude Rijk is een van de tijdsperiodes waarin de geschiedenis van het Oude Egypte wordt onderverdeeld. Ze begint rond 2639 v.Chr. en eindigt rond 2216 v.Chr. en bestrijkt daarmee de periodes van de 4e, 5e en 6e Dynastie van Egypte. De meeste Egyptologen plaatsen het begin van het Oude Rijk bij de 4e Dynastie, hoewel enkelen denken dat het Oude Rijk al bij de 3e Dynastie begon.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/325px-oude-rijk.png?304)
De omvang van Egypte in het Oude Rijk
De Zonnereligie
De zonnereligie speelde een grote rol in de 4e en 5e Dynastie.
Piramides waren zonnesymbolen bij uitstek (zij imiteren, in steen, de stralen van de zon die in een driehoek vanuit de wolken op aarde schijnen).
Enkele koningen van de 5e dynastie lieten zonnetempels bouwen.
De bouw van de piramides en andere grote monumenten tijdens het Oude Rijk werd niet uitgevoerd door slaven (zoals vaak gedacht wordt), maar door boeren die tijdens het overstromingsseizoen geen werk te doen hadden op het land. Hierdoor konden zij toch het gehele jaar door werken en hun familie in onderhoud voorzien.
Gespecialiseerd werk werd niet door de boeren gedaan, maar door speciaal daarvoor opgeleide specialisten.
De zonnereligie speelde een grote rol in de 4e en 5e Dynastie.
Piramides waren zonnesymbolen bij uitstek (zij imiteren, in steen, de stralen van de zon die in een driehoek vanuit de wolken op aarde schijnen).
Enkele koningen van de 5e dynastie lieten zonnetempels bouwen.
De bouw van de piramides en andere grote monumenten tijdens het Oude Rijk werd niet uitgevoerd door slaven (zoals vaak gedacht wordt), maar door boeren die tijdens het overstromingsseizoen geen werk te doen hadden op het land. Hierdoor konden zij toch het gehele jaar door werken en hun familie in onderhoud voorzien.
Gespecialiseerd werk werd niet door de boeren gedaan, maar door speciaal daarvoor opgeleide specialisten.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/published/939550303.jpg?1548674432)
Het plateau van Giza met de piramides van Cheops, Chefren en de Sfinx
Het Middenrijk
Rond 2040 v.Chr. verenigt Mentoehotep Nebhetepre het rijk opnieuw en begint een tweede bloeitijd die aangeduid wordt als het Middenrijk.
Het Middenrijk kende een sterke uitbreiding, maar bleef toch vrij geïsoleerd. Dit veranderde rond 1640 v.Chr. toen de Hyksos in Egypte kwamen.
De Hyksos stichtten een rijk in het noorden, maar het zuiden bleef onafhankelijk. Vanuit het zuiden werd een heroveringsoorlog begonnen die eindigde rond 1550 v.Chr.
Rond 2040 v.Chr. verenigt Mentoehotep Nebhetepre het rijk opnieuw en begint een tweede bloeitijd die aangeduid wordt als het Middenrijk.
Het Middenrijk kende een sterke uitbreiding, maar bleef toch vrij geïsoleerd. Dit veranderde rond 1640 v.Chr. toen de Hyksos in Egypte kwamen.
De Hyksos stichtten een rijk in het noorden, maar het zuiden bleef onafhankelijk. Vanuit het zuiden werd een heroveringsoorlog begonnen die eindigde rond 1550 v.Chr.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/325px-middenrijk.png?338)
Omvang van Egypte in het Middenrijk
Buitenlands beleid
Tijdens het Middenrijk waren er contacten met Syrië, Palestina, Mesopotamië, Kreta en Poent. De Sinaï werd verkent voor turquoise en kostbare gesteenten en de controle over Nubië werd versterkt door militaire expedities.
Nubië was van groot belang voor het verwerven van kostbare goederen zoals wierook, mirre, oliën, goud, ivoor, etc.
Door het bouwen van forten met de grensstreek in het zuiden hoopte men controle uit te kunnen oefenen op dit gebied
Tijdens het Middenrijk waren er contacten met Syrië, Palestina, Mesopotamië, Kreta en Poent. De Sinaï werd verkent voor turquoise en kostbare gesteenten en de controle over Nubië werd versterkt door militaire expedities.
Nubië was van groot belang voor het verwerven van kostbare goederen zoals wierook, mirre, oliën, goud, ivoor, etc.
Door het bouwen van forten met de grensstreek in het zuiden hoopte men controle uit te kunnen oefenen op dit gebied
Het Nieuwe Rijk
Het Nieuwe Rijk is de periode in de Egyptische Oudheid die volgde op de Tweede Tussenperiode. Ze loopt van ca. 1550 - 1070 v.Chr. en beslaat de 18e, 19e en de 20e Dynastie. De laatste twee dynastieën (de 19e en 20e) worden ook wel de Ramessidentijd genoemd.
Ahmose verdreef uiteindelijk de Hyksos uit Egypte en stichtte daarmee de 18e Dynastie. Deze Dynastie kent veel beroemde farao's, waaronder Amenhotep I, II en III, Thoetmosis I,II, III en IV, Hatsjepsoet, Achnaton,Toetanchamon, Ay en Horemheb.
Het Nieuwe Rijk is de periode in de Egyptische Oudheid die volgde op de Tweede Tussenperiode. Ze loopt van ca. 1550 - 1070 v.Chr. en beslaat de 18e, 19e en de 20e Dynastie. De laatste twee dynastieën (de 19e en 20e) worden ook wel de Ramessidentijd genoemd.
Ahmose verdreef uiteindelijk de Hyksos uit Egypte en stichtte daarmee de 18e Dynastie. Deze Dynastie kent veel beroemde farao's, waaronder Amenhotep I, II en III, Thoetmosis I,II, III en IV, Hatsjepsoet, Achnaton,Toetanchamon, Ay en Horemheb.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/350px-nieuwe-rijk.png?358)
Omvang van Egypte tijdens het Nieuwe Rijk
De mythe
De scheppingsmythe
Egyptische goden spelen een rol in verscheidene van de Egyptische scheppingsmythen, die een verklaring boden van de plaats van de Egyptenaren in de kosmos en ook voor de geobserveerde natuurlijke processen, zoals het overstromen van de Nijl, waren die van belang.
Enkele van de bekendste scheppingsmythen refereren aan Nu of Nun, en zij beschrijven de kolkende zee van de chaos die voor de schepping bestond. Uit deze chaos rees de Egyptische zonnegod Ra. Deze schiep vervolgens zowel mannelijke als vrouwelijke godheden.
Op hun beurt werden uit deze godheden weer nieuwe godheden geboren, en deze laatste geschapen godheden waren verantwoordelijk voor de schepping van de fysieke wereld.
Ra was ook verantwoordelijk voor de schepping van de mensheid.
Eén bepaalde scheppingsmythe verhaalt over de schepping van de mensheid uit de tranen van Ra.
Egyptische goden spelen een rol in verscheidene van de Egyptische scheppingsmythen, die een verklaring boden van de plaats van de Egyptenaren in de kosmos en ook voor de geobserveerde natuurlijke processen, zoals het overstromen van de Nijl, waren die van belang.
Enkele van de bekendste scheppingsmythen refereren aan Nu of Nun, en zij beschrijven de kolkende zee van de chaos die voor de schepping bestond. Uit deze chaos rees de Egyptische zonnegod Ra. Deze schiep vervolgens zowel mannelijke als vrouwelijke godheden.
Op hun beurt werden uit deze godheden weer nieuwe godheden geboren, en deze laatste geschapen godheden waren verantwoordelijk voor de schepping van de fysieke wereld.
Ra was ook verantwoordelijk voor de schepping van de mensheid.
Eén bepaalde scheppingsmythe verhaalt over de schepping van de mensheid uit de tranen van Ra.
Leven na de dood
Leven na de dood
De doden werden voorzien van voedsel, drank, wapens en andere noodzakelijkheden.
Familieleden bezochten vaak de graftomben met nog meer geschenken.
Een correcte zorg voor de doden was vereist om eeuwig leven te verzekeren.
De Egyptische kijk op het leven na de dood bestond uit een aantal verschillende concepten, waarvan het belangrijkste ba genoemd wordt. De verandering van de ziel van de doden naar de ba vond gewoonlijk plaats in de vorm van een vogel. Op deze manier werd het individu een onderdeel van de levende seizoenen van de natuur.
Daarnaast was er ook nog de ka, de ziel van een individu. Als iemand het eeuwige leven wilde, moesten na zijn of haar dood in het graf de ba en ka herenigd worden tot de akh, een onsterfelijke geest. Als dit gebeurd was, ging de akh naar de hemel en leefde daar eeuwig verder.
De doden werden voorzien van voedsel, drank, wapens en andere noodzakelijkheden.
Familieleden bezochten vaak de graftomben met nog meer geschenken.
Een correcte zorg voor de doden was vereist om eeuwig leven te verzekeren.
De Egyptische kijk op het leven na de dood bestond uit een aantal verschillende concepten, waarvan het belangrijkste ba genoemd wordt. De verandering van de ziel van de doden naar de ba vond gewoonlijk plaats in de vorm van een vogel. Op deze manier werd het individu een onderdeel van de levende seizoenen van de natuur.
Daarnaast was er ook nog de ka, de ziel van een individu. Als iemand het eeuwige leven wilde, moesten na zijn of haar dood in het graf de ba en ka herenigd worden tot de akh, een onsterfelijke geest. Als dit gebeurd was, ging de akh naar de hemel en leefde daar eeuwig verder.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/19-2a.jpg?403)
De ba van de overledene fladdert boven het lichaam
Het dodenrijk van de Egyptenaren
Voordat de gestorvene toegang kreeg tot het dodenrijk moest hij of zij verschijnen voor de rechter Osiris en 42 andere rechters, om zich te verantwoorden voor zijn of haar daden.
Het hart van de overledene werd op een weegschaal gelegd en gewogen tegen de veer van Maät. Als het hart zwaarder was dan de veer werd de overledene schuldig bevonden. Een monster – Ammit, ook wel de Grote Verslindster genoemd- dat vaak al bij de weegschaal stond te wachten, vrat de overledene dan op, en dit betekende dan zijn tweede dood.
Als het hart niet zwaarder was dan de veer werd de overledene rechtvaardig bevonden en kon hij zijn reis naar het hiernamaals (het Kherneter) vervolgen, als een soort Osiris zelf (dat wil zeggen ‘een uit de dood verrijzende’).
Nu was het wegen van het hart niet puur doorslaggevend.
Zoals bij elke rechtszaak mocht de overledene zelf pleidooi houden voor zijn zaak, om de rechters te overtuigen van zijn rechtvaardigheid. Om de dode hiermee te helpen kreeg hij in zijn graf teksten en spreuken op papyrus (dodenboeken) mee die hem zouden helpen bij zijn verwoordingen.
Voordat de gestorvene toegang kreeg tot het dodenrijk moest hij of zij verschijnen voor de rechter Osiris en 42 andere rechters, om zich te verantwoorden voor zijn of haar daden.
Het hart van de overledene werd op een weegschaal gelegd en gewogen tegen de veer van Maät. Als het hart zwaarder was dan de veer werd de overledene schuldig bevonden. Een monster – Ammit, ook wel de Grote Verslindster genoemd- dat vaak al bij de weegschaal stond te wachten, vrat de overledene dan op, en dit betekende dan zijn tweede dood.
Als het hart niet zwaarder was dan de veer werd de overledene rechtvaardig bevonden en kon hij zijn reis naar het hiernamaals (het Kherneter) vervolgen, als een soort Osiris zelf (dat wil zeggen ‘een uit de dood verrijzende’).
Nu was het wegen van het hart niet puur doorslaggevend.
Zoals bij elke rechtszaak mocht de overledene zelf pleidooi houden voor zijn zaak, om de rechters te overtuigen van zijn rechtvaardigheid. Om de dode hiermee te helpen kreeg hij in zijn graf teksten en spreuken op papyrus (dodenboeken) mee die hem zouden helpen bij zijn verwoordingen.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/27e70f90-03f0-486f-a18a-b5cac3ca3a5a.jpg?611)
Het Laatste Oordeel volgens de Egyptenaren
Gedeelte uit het Egyptische Dodenboek
ca. 1200 v. Chr.
Gedeelte uit het Egyptische Dodenboek
ca. 1200 v. Chr.
Mummificatie
De Egyptenaren maakten mummies van de gestorven mensen.
Eerst werden alle organen uit het lichaam verwijderd en werd het lichaam 70 dagen lang in een bad met natuurlijke zouten gelegd. Dat werd gedaan om al het vocht uit het lichaam te onttrekken.
Vervolgens werd het lichaam in een bad met conserveermiddelen gelegd.
En als het daar lang genoeg in gelegen had, werd het lichaam helemaal omwonden met linnen. Pas daarna werd het lichaam aan het graf toevertrouwd.
Toen de Egyptenaren ontdekten dat het weefsel van een dood lichaam niet goed houdbaar bleef, ontwikkelden zij een techniek waarbij ze linnen bandages gebruikten. De overledene moest zo de gelijkenis van een levend mens behouden.
Pas aan het begin van de eerste dynastie (ca. 3100 v. Chr.) gebruikten de Egyptenaren voor het eerst technieken om het lichaam beter te conserveren.
Deze vroege technieken bestonden grotendeels uit het omwikkelen van het lichaam met vele lagen linnen bandages.
In de graven van de tweede dynastie vinden we bewijzen van een echt mummificatieproces: processen waardoor het lichaam niet geheel tot ontbinding overging.
De lichamen van de eerste drie dynastieën waren niet echt gemummificeerd, omdat zij alleen maar omwikkeld werden met, al dan niet in hars gedrenkte, linnen bandages.
De Egyptenaren maakten mummies van de gestorven mensen.
Eerst werden alle organen uit het lichaam verwijderd en werd het lichaam 70 dagen lang in een bad met natuurlijke zouten gelegd. Dat werd gedaan om al het vocht uit het lichaam te onttrekken.
Vervolgens werd het lichaam in een bad met conserveermiddelen gelegd.
En als het daar lang genoeg in gelegen had, werd het lichaam helemaal omwonden met linnen. Pas daarna werd het lichaam aan het graf toevertrouwd.
Toen de Egyptenaren ontdekten dat het weefsel van een dood lichaam niet goed houdbaar bleef, ontwikkelden zij een techniek waarbij ze linnen bandages gebruikten. De overledene moest zo de gelijkenis van een levend mens behouden.
Pas aan het begin van de eerste dynastie (ca. 3100 v. Chr.) gebruikten de Egyptenaren voor het eerst technieken om het lichaam beter te conserveren.
Deze vroege technieken bestonden grotendeels uit het omwikkelen van het lichaam met vele lagen linnen bandages.
In de graven van de tweede dynastie vinden we bewijzen van een echt mummificatieproces: processen waardoor het lichaam niet geheel tot ontbinding overging.
De lichamen van de eerste drie dynastieën waren niet echt gemummificeerd, omdat zij alleen maar omwikkeld werden met, al dan niet in hars gedrenkte, linnen bandages.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/19-1.jpg?626)
Het mummificatieproces
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/167576127.jpg)
Het dodenmasker van Toetanchamon
Kanopen
In het Midden Rijk (11e – 14e dynastie; ca. 2040-1782 v. Chr.) behandelden de Egyptenaren de lichamen meestal op dezelfde wijze als die van rijke personen uit het late Oude Rijk. Dit betekende de verwijdering van de ingewanden door middel van een snede in de buikwand en het opvullen van de lichaamsholte met linnen.
In deze periode werden de ingewanden behandeld als kleine mummies; de ingewanden werden gezalfd, omwikkeld met stroken linnen en meestal voorzien van een miniatuur mummiemasker.
Ondanks dat er weinig mummies zijn overgebleven uit graven van deze periode, duidt de aanwezigheid ingewandenkruiken er op dat lichamen regelmatig ontdaan werden van hun ingewanden.
In het Midden Rijk (11e – 14e dynastie; ca. 2040-1782 v. Chr.) behandelden de Egyptenaren de lichamen meestal op dezelfde wijze als die van rijke personen uit het late Oude Rijk. Dit betekende de verwijdering van de ingewanden door middel van een snede in de buikwand en het opvullen van de lichaamsholte met linnen.
In deze periode werden de ingewanden behandeld als kleine mummies; de ingewanden werden gezalfd, omwikkeld met stroken linnen en meestal voorzien van een miniatuur mummiemasker.
Ondanks dat er weinig mummies zijn overgebleven uit graven van deze periode, duidt de aanwezigheid ingewandenkruiken er op dat lichamen regelmatig ontdaan werden van hun ingewanden.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/5006640.jpg?250)
Ingewandenkruik van de opzichter van de schrijver Kuy.
Begin Midden Rijk.
hoogte: 30 cm.
Begin Midden Rijk.
hoogte: 30 cm.
De Goden
Godheden
De belangrijkste godheden zijn:
De belangrijkste godheden zijn:
- Amon
- Anubis
- Bastet
- Hapy
- Hathor
- Horus
- Isis
- Khnum
- Maät
- Noet
- Osiris
- Ra
- Seth
- Sobek
- Thoth
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/954445287.png)
Anubis
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/990739857.jpg?673)
De Egyptische goden
Het bestuur
Regering
Aan het hoofd van de Egyptische maatschappij stond het koningspaar, door de Egyptenaren aangeduid als n.sut, in latere tijden ook wel farao genoemd.
De titel van farao begon men in het Nieuwe Rijk, meer bepaald in het midden van de 18e Dynastie van Egypte (ca. 1479 - 1425 v.Chr.) enkel voor de mannelijke vertegenwoordiger, de koning, te gebruiken.
Hij werd toen gezien als zoon van Ra en stond aan het hoofd van het militaire, religieuze en bestuurlijke apparaat.
Daarnaast kon hij ook in rechtszaken uitspraak doen. Zijn macht was niet altijd absoluut; in periodes van zwak centraal gezag namen de lokale gouverneurs of nomarchen veel autonomie.
De farao kon zijn rijk natuurlijk niet alleen besturen en werd daardoor bijgestaan door ministers en ambtenaren. Aan het hoofd van de administratie stelde hij de vizier aan.
Wat men soms vergeet is dat er ook vrouwelijke farao's hebben geregeerd over het Oude Egypte, zoals Hatsjepsoet en Cleopatra. Maar de Egyptische koningin oefende ook naast een mannelijke bewindvoerder grote invloed uit.
Zo regelde zij de erfopvolging en opleiding van de erfprinsen en -prinsessen.
Ook met haar titel van koningin-moeder bleef zij nadien advies en bijstand verlenen aan de regerende koning.
Aan het hoofd van de Egyptische maatschappij stond het koningspaar, door de Egyptenaren aangeduid als n.sut, in latere tijden ook wel farao genoemd.
De titel van farao begon men in het Nieuwe Rijk, meer bepaald in het midden van de 18e Dynastie van Egypte (ca. 1479 - 1425 v.Chr.) enkel voor de mannelijke vertegenwoordiger, de koning, te gebruiken.
Hij werd toen gezien als zoon van Ra en stond aan het hoofd van het militaire, religieuze en bestuurlijke apparaat.
Daarnaast kon hij ook in rechtszaken uitspraak doen. Zijn macht was niet altijd absoluut; in periodes van zwak centraal gezag namen de lokale gouverneurs of nomarchen veel autonomie.
De farao kon zijn rijk natuurlijk niet alleen besturen en werd daardoor bijgestaan door ministers en ambtenaren. Aan het hoofd van de administratie stelde hij de vizier aan.
Wat men soms vergeet is dat er ook vrouwelijke farao's hebben geregeerd over het Oude Egypte, zoals Hatsjepsoet en Cleopatra. Maar de Egyptische koningin oefende ook naast een mannelijke bewindvoerder grote invloed uit.
Zo regelde zij de erfopvolging en opleiding van de erfprinsen en -prinsessen.
Ook met haar titel van koningin-moeder bleef zij nadien advies en bijstand verlenen aan de regerende koning.
Farao brengt hulde aan Hathor
Dodentempel Ramses III in Medinet Haboe
Dodentempel Ramses III in Medinet Haboe
Taal en schrift
De hiërogliefen
De Egyptische hiërogliefen zijn pictogrammen die klanken uitdrukken. Ze werden alleen geschreven door ambtenaren (schrijvers) die hiervoor een langdurige en zware opleiding kregen.
De vroegste hiërogliefen zijn gevonden in de graven van de eerste koningen zoals koning Narmer en Hor-Aha. Daar vinden we ze als labels en op gebruiksvoorwerpen zoals kruiken.
De Egyptische hiërogliefen zijn pictogrammen die klanken uitdrukken. Ze werden alleen geschreven door ambtenaren (schrijvers) die hiervoor een langdurige en zware opleiding kregen.
De vroegste hiërogliefen zijn gevonden in de graven van de eerste koningen zoals koning Narmer en Hor-Aha. Daar vinden we ze als labels en op gebruiksvoorwerpen zoals kruiken.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/6172897.jpg?316)
Het Egyptische alfabet
Ontcijfering van de hiërogliefen
Eeuwenlang waren de Egyptische hiërogliefen onmogelijk te ontcijferen. Dat veranderde plotseling in 1799 met de vondst van de Steen van Rosetta in Egypte.
Op de steen stond drie keer dezelfde tekst, één keer in het Grieks, één keer in Egyptische hiërogliefen en één keer in het Demotisch, een ander Oud-Egyptisch schrift. Met deze kennis konden onderzoekers ook andere teksten in hiërogliefen ontcijferen.
Eeuwenlang waren de Egyptische hiërogliefen onmogelijk te ontcijferen. Dat veranderde plotseling in 1799 met de vondst van de Steen van Rosetta in Egypte.
Op de steen stond drie keer dezelfde tekst, één keer in het Grieks, één keer in Egyptische hiërogliefen en één keer in het Demotisch, een ander Oud-Egyptisch schrift. Met deze kennis konden onderzoekers ook andere teksten in hiërogliefen ontcijferen.
![Foto](/uploads/1/8/6/7/18671460/7410018.jpg?294)
De Steen van Rosetta bleek de sleutel tot de ontcijfering van de Egyptische hiërogliefen.
Maatschappij
Voedsel
Het voedsel van de arme mensen bestond uit brood, bier, groente en wat verse of gedroogde vis.
Iets rijkere mensen aten dadels, granaatappels, vijgen, vlees (vooral rundvlees) en dronken wijn van dadels of druiven.
Het slechte gebit van sommige mummies wijst erop, dat de Egyptenaren (te) veel zoetigheid aten. Vlees of vis was moeilijk lang te bewaren, daarom droogde men de vis in de hete zon. Daarna werd de vis in as weggelegd.
Het voedsel van de arme mensen bestond uit brood, bier, groente en wat verse of gedroogde vis.
Iets rijkere mensen aten dadels, granaatappels, vijgen, vlees (vooral rundvlees) en dronken wijn van dadels of druiven.
Het slechte gebit van sommige mummies wijst erop, dat de Egyptenaren (te) veel zoetigheid aten. Vlees of vis was moeilijk lang te bewaren, daarom droogde men de vis in de hete zon. Daarna werd de vis in as weggelegd.
Kleding
Mannen droegen een korte tuniek en de vrouwen droegen een lange tuniek, met overkleed.
Vrouwen en mannen gebruikten make-up.
Als je rijk genoeg was, kocht je ook nog een pruik en sieraden.
Kinderen hadden vaak niets aan.
Jongens hadden een klein plukje haar en meisjes hadden vlechtjes.
Mannen droegen een korte tuniek en de vrouwen droegen een lange tuniek, met overkleed.
Vrouwen en mannen gebruikten make-up.
Als je rijk genoeg was, kocht je ook nog een pruik en sieraden.
Kinderen hadden vaak niets aan.
Jongens hadden een klein plukje haar en meisjes hadden vlechtjes.
Onderwijs
Sommige jongens gingen naar school in de tempel. Onderwijs duurde 10 jaar en het was gratis. Toch gingen veel kinderen niet naar school. Ouders wilden liever dat hun kind geld ging verdienen.
Als je spijbelde, kreeg je houten blokken om je enkels.
We weten niet hoeveel meisjes er konden schrijven, maar een aantal meisjes heeft het gekund.
De meeste kinderen hielpen op het land of hielpen thuis.
Sommige jongens gingen naar school in de tempel. Onderwijs duurde 10 jaar en het was gratis. Toch gingen veel kinderen niet naar school. Ouders wilden liever dat hun kind geld ging verdienen.
Als je spijbelde, kreeg je houten blokken om je enkels.
We weten niet hoeveel meisjes er konden schrijven, maar een aantal meisjes heeft het gekund.
De meeste kinderen hielpen op het land of hielpen thuis.
Vrouwenrechten
In de tijd van het oude Egypte hadden de vrouwen best een goed leven. Vrouwen mochten gewoon winkelen of met hun man op stap naar vrienden.
Bij een geboorte waren ouders even blij met een meisje als met een jongetje.
Vrouwen hadden recht op eigen bezit en mochten zelf geld verdienen.
Ze konden werk zoeken als vroedvrouw, zangeres, muzikant, priesteres of als marktkoopvrouw.
Als haar man haar sloeg, kon zij hem voor het gerecht slepen en als de man van haar scheidde, moest hij haar blijven onderhouden.
In de tijd van het oude Egypte hadden de vrouwen best een goed leven. Vrouwen mochten gewoon winkelen of met hun man op stap naar vrienden.
Bij een geboorte waren ouders even blij met een meisje als met een jongetje.
Vrouwen hadden recht op eigen bezit en mochten zelf geld verdienen.
Ze konden werk zoeken als vroedvrouw, zangeres, muzikant, priesteres of als marktkoopvrouw.
Als haar man haar sloeg, kon zij hem voor het gerecht slepen en als de man van haar scheidde, moest hij haar blijven onderhouden.